W rzeczywistości w tym przypadku kilogram białej trufli może kosztować ponad 5000 dolarów. 1.5. Oronja. Oronja jest uważana przez wielu za jeden z najsmaczniejszych grzybów. Można go spotkać latem i jesienią w lasach dębu ostrolistnego. Musisz jednak mieć doświadczenie, ponieważ można go pomylić z toksycznymi grzybami.
fot. Adobe Stock Wysyp grzybów w lasach, spowodowany odpowiednią wilgotnością ściółki leśnej sprawił, że koszyki grzybiarzy zapełniane są niezwykłymi okazami borowików, podgrzybków oraz czubajki kani. W trakcie poszukiwań istnieje jednak spore ryzyko pojawienia się równie pięknych, jednak niezwykle trujących grzybów. Poniżej znajdziesz zestawienie najbardziej popularnych grzybów jadalnych i trujących, aby móc sprawnie odróżnić je podczas grzybobrania. Spis treści Grzyby jadalne Grzyby trujące i niejadalne Grzyby jadalne Pośród nich znajdziesz okazy zarówno z kapeluszem sitkowym, jak i blaszkowym. Wśród zbierających największą popularnością cieszą się te pierwsze, ze względu na niższe prawdopodobieństwo pomylenia się. Grzybiarze mają różne techniki na poznanie, czy dany grzyb jest jadalny – sprawdzają za pomocą języka jego smak pod kapeluszem. Wyraźny gorzki smak ma wskazywać, że jest niejadalny lub trujący. Inni natomiast dotykają palcem, czekając czy zrobi się siny i lekko fioletowy. Jeżeli chcesz mieć pewność, że to odpowiedni okaz, sprawdź w poniższym zestawieniu. Borowik szlachetny Trzon jest wyraźnie gruby, mięsisty i zwarty. Z wierzchu lekko siateczkowy. To grzyb o charakterystycznym kapeluszu sitkowym – młodsze osobniki mają białe lub kremowe rurki, natomiast starsze, dojrzalsze okazy odcień oliwkowy. Kapelusz może mierzyć od 8 do 25 cm średnicy – jest gruby i twardy. Istotne jest, że po przekrojeniu nie zmienia barwy. fot. Adobe Stock Podgrzybek brunatny W przeciwieństwie do borowika, jego miąższ po przekrojeniu sinieje i robi się lekko fioletowy. Kapelusz jest nieco mniejszy – jego rozpiętość może osiągać do około 15 cm. Charakteryzuje się sitkową strukturą oraz kremowymi rurkami. W przypadku dojrzalszych okazów może pojawić się zielonooliwkowa barwa. fot. Adobe Stock Maślak zwyczajny Jego cechą charakterystyczną jest brązowa, lśniąca skórka pokrywająca kapelusz. Podczas obróbki, należy ją delikatnie zdjąć, odkrywając kremowy miąższ. Średnica kapelusza sięga nawet 15 cm. Jest sitkowy, składający się z rurek o zabarwieniu kremowym lub oliwkowym. Trzon jest białawy, dość wąski z pierścieniem osadzonym bliżej kapelusza. fot. Adobe Stock Mleczaj rydz Znakiem rozpoznawczym jest z pewnością rdzawo-pomarańczowy kolor. Kapelusz może mieć średnicę do około 10 cm. Składa się z wyczuwalnych okręgów o skórce szorstkiej z podwiniętymi brzegami. Po dotknięciu, lub uszkodzeniu warstwy kapelusza, brzegi zielenieją. Wnętrze trzonu jest na w pół puste, miejscami wypełnione u góry, przy początku. fot. Adobe Stock Kurki - pieprznik jadalny Grzyb spotykany w koloniach lub mniejszych grupkach. Wielkość kapelusza sięga do 5 cm. Charakterystyczna żółta, lekko pomarańczowa barwa, nieco jaskrawa. Ma kształt lejkowaty, postrzępiony na krańcach. Kapelusz wywinięty ku górze. W przypadku mniejszych okazów, lepiej pozostawić je do całkowitego rozłożenia. Najczęściej spotykane w gęstym, wilgotnym mchu. fot. Adobe Stock Koźlarz babka Jego miąższ jest delikatny, przypominający w dotyku poduszkę. Średnica kapelusza może sięgać 12 cm. Ma strukturę sitkową, gdzie rurki są koloru kremowego lub jasnożółtego. Trzon jest niezbyt gruby, szary z widocznymi czarnymi lub szarawymi łuskami. Podobny jest koźlarz czerwony, wyróżniający się czerwonym zabarwieniem kapelusza. fot. Adobe Stock Czubajka kania To grzyb o strukturze blaszkowej, charakteryzujący się rozłożystym kapeluszem w kształcie parasola. Sięga do 30 cm średnicy. Powierzchnia jest szara, postrzępiona, z charakterystycznymi łuskami i garbkiem na szczycie. Na trzonie widoczny biały pierścień okalający nóżkę. Najlepiej zbierać wyrośnięte okazy, aby wyeliminować ryzyko pomylenia z muchomorem sromotnikowym w pierwszej fazie rośnięcia. fot. Adobe Stock Grzyby trujące i niejadalne Ich znaczne podobieństwo do jadalnych także u najmłodszych osobników skłania do większej czujności. W niektórych przypadkach często decyduje gorzki posmak pod kapeluszem lub chropowata powierzchnia. Muchomor czerwony To jeden z najczęściej spotykanych grzybów niejadalnych. Łatwo rozpoznawalny, przez co najrzadziej zbierany. Charakteryzuje się czerwonym kapeluszem nakrapianym białymi wypustkami o chropowatej teksturze. To grzyb blaszkowy, półkulisty, rozpostarty. Średnica kapelusza może osiągać 20 cm. Trzon jest zakończony pierścieniem z bulwą wyrastającą z ziemi. fot. Adobe Stock Muchomor sromotnikowy To jeden z najsilniej trujących grzybów – spożycie najczęściej kończy się śmiercią. Jest mylony z czubajką kanią. Ważne, aby pamiętać, że jadalna kania ma kapelusz chropowaty, lekko łuskowaty, natomiast muchomor sromotnikowy gładki, lekko lśniący. Rozpiętość kapelusza może sięgać do 18 cm. fot. Adobe Stock Borowik szatański Rzadko spotykany grzyb silnie trujący. Jego barwa jest dość intensywna, wręcz alarmująca o jego toksyczności. Kapelusz ma barwę szarawo-wapienną lub oliwkowoszarą. To grzyb sitkowy, którego rurki są czerwone lub żółtawoczerwone. Trzon dość gruby i zwarty – od czerwonego po biały, z „nałożoną” czerwoną siateczką. Ma nieprzyjemny zapach oraz po przekrojeniu sinieje. fot. Adobe Stock Goryczak żółciowy To grzyb, który najczęściej jest mylony z borowikiem lub podgrzybkiem. Bardzo łatwo rozpoznać go, sprawdzając za pomocą języka, czy jest wyczuwalna goryczka. Następnie wypluwamy ślinę po rozpoznaniu – nie ma obawy, że w takiej ilości toksyna spowoduje bóle brzucha lub wymioty. Natomiast zjedzenie takiego grzyba, najczęściej do tego prowadzi. Nazywany przez grzybiarzy niepoprawnie „szatanem” – ta nazwa jest zarezerwowana dla borowika szatańskiego, który praktycznie nie występuje w Polsce. fot. Adobe Stock Zobacz też:Czy można jeść grzyby w ciąży? PoradnikRanking najlepszych suszarek do grzybów
Podobnie jak wszystkie inne grzyby, muchomory miodowe mają trujące odpowiedniki, które stanowią zagrożenie dla zdrowia, a nawet życia ludzkiego. Doświadczeni zbieracze grzybów od dawna potrafią odróżnić jadalne owocniki od niejadalnych. Jednak mniej doświadczeni „spokojni myśliwi” mogą łatwo się pomylić, zwłaszcza gdy nie są „uzbrojeni” w niezbędną wiedzę Scenariusz lekcji przyrody w klasie V Dział programowy: Krajobraz Polski i jej roślinność. Cel główny: - poznanie niektórych grzybów jadalnych i trujących oraz zasad ich zbierania. Cele szczegółowe: Uczeń: - wymienia nazwy niektórych grzybów jadalnych i trujących; - odróżnia gatunki jadalne od trujących; - wymienia wartości odżywcze grzybów jadalnych; - wyjaśnia zasady grzybobrania; - przedstawia objawy zatrucia grzybami; - wyjaśnia zasady udzielania pierwszej pomocy po zatruciu grzybami; - przedstawia zasady zachowania się w lesie; - dostrzega potrzebę ochrony grzybów w lesie; - potrafi korzystać z atlasu grzybów; - kształtuje poczucie odpowiedzialności za swoje zdrowie i zdrowie bliskich; - doskonali umiejętność pracy w grupie. Metody: pogadanka, praca z tekstem, gry dydaktyczne, projekcja filmu wideo. Formy pracy: praca w grupach, praca indywidualna. Środki dydaktyczne: atlasy grzybów, film wideo pt. "Grzyby", układanka wyrazowa, tablice przyrodnicze "Grzyby jadalne i trujące", albumy o grzybach wykonane przez uczniów, kartki z bloku A3 i kolorowe mazaki, podręcznik, zeszyt ćwiczeń. Typ zajęć: poświęcone opracowaniu nowego materiału. Ścieżki edukacyjne: - Edukacja czytelnicza i medialna: Wydawnictwa informacyjne. - Edukacja prozdrowotna: Ochrona przed zagrożeniami naturalnymi. - Edukacja ekologiczna: Style życia i ich związek z wyczerpaniem się zasobów naturalnych. Czas trwania zajęć: 45 minut. Przebieg zajęć: I. Faza wprowadzająca: 1. Czynności organizacyjno - porządkowe (sprawdzenie obecności; podział uczniów na 5 grup; wybór lidera, sekretarza, sprawozdawcy i obserwatora w każdej z 5 grup). 2. Nawiązanie i wprowadzenie do tematu zajęć. 3. Zapoznanie uczniów z celami zajęć. 4. Zapisanie tematu lekcji na tablicy. II. Faza realizacyjna: 1. Pogadanka wstępna. 2. Opracowanie nowego materiału: a) Praca w grupach: Uczniowie korzystając z literatury przygotowanej przez nauczyciela zapoznają się z informacjami dotyczącymi grzybów jadalnych. Każda grupa zapoznaje się z najważniejszymi cechami dwóch grzybów jadalnych wskazanych przez nauczyciela. I grupa - Borowik szlachetny, Podgrzybek brunatny. II grupa - Mleczaj rydz, Opieńka miodowa. III grupa - Maślak zwyczajny, Pieczarka polowa. IV grupa - Koźlarz babka, Gołąbek jadalny V grupa - Pieprznik jadalny czyli Kurka, Czubajka kania Następnie sprawozdawcy z poszczególnych grup zapoznają obecnych z najważniejszymi cechami grzybów wskazanych przez nauczyciela. Liderzy pokazują ilustracje wszystkim uczniom. Nauczyciel zapisuje na tablicy klasyfikację grzybów kapeluszowych oraz nazwy grzybów jadalnych. Uczniowie piszą notatkę w zeszycie przedmiotowym. b) Uczniowie oglądają fragment filmu wideo pt. "Grzyby", który dotyczy grzybów trujących. Każdy uczeń zapisuje nazwy grzybów trujących oraz najważniejsze ich cechy. Uczniowie odczytują zapisane informacje. Nauczyciel pisze nazwy grzybów trujących na tablicy, a uczniowie piszą w zeszycie przedmiotowym. c) Uczniowie zastanawiają się jakie wartości odżywcze mają grzyby? d) Na podstawie podręcznika uczniowie odszukują cechy na jakie należy zwracać uwagę zbierając grzyby, aby nie pomylić jadalnych z trującymi. Uczniowie podają odszukane cechy. e) Wybrany przez nauczyciela uczeń czyta fragment tekstu z podręcznika, w którym podano objawy zatrucia grzybami i zasady udzielania pierwszej pomocy zatrutemu. f) Uczniowie zastanawiają się i podają zasady zachowania się w lesie podczas grzybobrania. Nauczyciel zapisuje zasady na tablicy, zaś uczniowie piszą w zeszycie przedmiotowym. III. Faza podsumowująca: 1. Uczniowie układają układankę wyrazową (załącznik nr 1) - praca w grupach. 2. Uczniowie wykonują plakat na temat: Grzybobranie. 3. Ocena pracy uczniów. 4. Zadanie pracy domowej oraz wyjaśnienie sposobu jej wykonania: a) Wykonaj pisemnie ćwiczenie 18 ze strony 38. b) Dla chętnych: Na podstawie dowolnej literatury wypisz grzyby chronione w Polsce. 5. Ewaluacja: Uczniowie wypełniają ankietę ewaluacyjną. (załącznik nr 2) Notatka w zeszycie ucznia: 1) Klasyfikacja grzybów kapeluszowych: 2) Zasady zachowania się w lesie podczas grzybobrania: - zbieramy tylko gatunki dobrze nam znane; - nie zbieramy owocników młodych, ponieważ są trudne do identyfikacji; - grzyby ukręcamy lub ścinamy nisko przy ściółce; - nie zbieramy grzybów do plastikowych reklamówek, tylko do koszy; - nie niszczymy grzybów trujących; - zachowujemy ciszę, aby nie płoszyć zwierząt; - nie zaśmiecamy lasu. Literatura: 1) M. Kłyś, E. Sulejczak - "Program bloku PRZYRODA dla klas IV - VI szkoły podstawowej". Wydawnictwo Nowa Era. Warszawa 1999r. Program dopuszczony do użytku szkolnego przez MEN. Numer w zestawie DKW - 4014 - 165/99. 2) W. Chrzanowska - Szwarc - "Scenariusze lekcji. Przyroda w klasie piątej". Nowa Era. Warszawa 2005r. 3) L. Wilczek - "Grzybów jest w gród". Nasza księgarnia. Warszawa 1967r. 4) A. Grzywacz - "Grzyby leśne". PWRiL. Warszawa 1988r. 5) H. E. Laux - "Grzyby. Przewodnik kieszonkowy". 6) A. Dermek, A. Pilat - "Poznajemy grzyby". Zakład Narodowy imienia Ossolińskich. Wrocław 1988r. 7) H. Orłoś - "Atlas grzybów leśnych". PWRiL. Warszawa 1979r. Załącznik nr 1 Układanka wyrazowa: (Nauczyciel przygotowuje układanki dla 5 grup) Ułóż układankę wyrazową. Zawiera ona zasady zachowania się w lesie podczas grzybobrania. 1. Zbieramy / tylko / gatunki / dobrze / znane. 2. Nie / zbieramy / owocników / młodych, / ponieważ / są / trudne / do / / identyfikacji./ 3. Grzyby / ukręcamy / lub / ścinamy / nisko / przy / ściółce./ 4. Nie / zbieramy / grzybów / do / plastikowych / reklamówek, / tylko / do / koszy./ 5. Nie / niszczymy / grzybów / trujących./ 6. Zachowujemy / ciszę, / aby / nie / płoszyć / zwierząt./ 7. Nie / zaśmiecamy / lasu. / Załącznik nr 2 Karta ewaluacyjna: (Nauczyciel przygotowuje karty ewaluacyjne dla wszystkich uczniów) Oceń dzisiejsze zajęcia. W tym celu zakreśl odpowiednią cyfrę. 1. Czy dzisiejsze zajęcia były dla Ciebie interesujące? 1 2 3 4 5 6 2. W jakim stopniu wiadomości zdobyte na lekcji możesz wykorzystać w praktyce? 1 2 3 4 5 6 3. Oceń atmosferę panującą na lekcji. 1 2 3 4 5 6 Po zerwaniu grzybów musimy z nimi postępować w określony spoóśb : świeżo zebrane grzyby warto od razu przyrządzić i zjeść. Ewentualnie można je przechować w lodówce, ale w otwartym pojemniku, jeśli nie zjemy grzybów od razu, warto je ususzyć, zasolić, zamarynować lub zamrozić, grzybów przeznaczonych do suszenia nie należy Za najbardziej trującego grzyba uznawany jest dobrze znany z polskich lasów muchomor sromotnikowy. Sprawdzamy czym on i inne zabójcze grzyby różnią się od jadalnych i uczymy jak nie mylić jednych i drugich. Toksyny występujące w grzybach mogą być bardzo niebezpieczne dla naszego zdrowia. Co ciekawe nie wszystkie działają od razu po zjedzeniu trujących grzybów. Są takie, które ujawniają zatrucie organizmu człowieka dopiero po kilku dniach. Najłagodniejsze zatrucia grzybami dają objawy żołądkowo – jelitowe jak bóle brzucha, wymioty i biegunki o różnym nasileniu. Najcięższe prowadzą do śpiączki, uszkodzeń wątroby, a nawet śmierci. Dlatego kluczowa wiedza na temat grzybów jaką posiada miłośnik grzybobrania, powinna obejmować też znajomość tych najbardziej trujących okazów. Tych grzybów nie zbierajcie pod żadnym pozorem Muchomor sromotnikowy Jego toksyny są odporne na wysokie temperatury, nie są więc niszczone ani osłabiane podczas gotowania. Muchomor rośnie od lipca do października, można go spotkać pod dębami, bukami i sosnami. Jest zbliżony wyglądem do gąski zielonej, z tym, że nóżka gąski jest bardziej masywna niż smukła nóżka muchomora, a jej kapelusz jest wyraźnie żółtozielony. Do tego gąskę można spotkać na piaskach. Muchomor jadowity Ma nieprzyjemny zapach, podobny do chloru. Jest tak jadowity, że nie wolno go nawet polizać, żeby sprawdzić smak. Rośnie od czerwca do września, a najbardziej lubi lasy iglaste. Można go pomylić z pieczarką polną. Muchomor ma charakterystyczna bulwę i ruchomą część u nasady trzonu, których nie mają pieczarki. Muchomor plamisty Ma kapelusz z prążkowanym brzegiem, od w kolorach od brązowożółtego do brązowoszarego, pokryty białymi łatkami. Rośnie w lasach liściastych i można na niego trafić od czerwca do października. Jest podobny do kani czubajki. Cechą charakterystyczna tego grzyba jest to, że ma garbek na środku kapelusza, a na górze trzonu znajduje się ruchomy pierścień. Strzępiak ceglasty W trakcie życia zmienia kolor z białego na kremowy, a wreszcie na ceglasty. Barwa ceglasta pojawia się też w miejscu uszkodzenia. Rośnie latem zarówno w lasach jak i w parkach, można go znaleźć pod bukami. Można go pomylić z pieczarka polną. Lejkówka jadowita Ma charakterystyczne mięsiste plamy na kapeluszu. Rośnie od sierpnia do listopada. Lubi skraj lasów, obrzeża dróg i łąki. Można go pomylić z twardzioszkiem przydrożnym, jednak trzon twardzioszek ma żółtobrązowe zabarwienie, które po deszczu ciemnieje. Jeśli macie wątpliwości w sprawie grzybów, nie ryzykujcie Grzyby trujące bywają łudząco podobne do jadalnych. Stwarza to ogromne niebezpieczeństwo pomylenia ich ze sobą. Dlatego jeśli macie jakiekolwiek wątpliwości, wydaje wam się że grzyb wygląda jak prawdziwek czy kurka, ale nie macie pewności, zawsze lepszym rozwiązaniem będzie pozostawienia grzyba na swoim miejscu. Nie zadawajcie sobie trudu na polizanie go żeby stwierdzić czy jest gorzki lub cierpki na języku. Taka organoleptyczna ocena grzybów nie jest wystarczająca. Niektóre toksyny wcale nie są gorzkie czy cierpkie, a mimo to są w roślinie i zjedzenie potrawy ugotowanej z nich zakończy się uszkodzeniem wątroby, a nawet śmiercią. Inne, są tak silnie trujące, że nawet zwykłe polizanie może się źle skończyć. Źródło: Poradnik Zdrowie
Gazeta Krakowska. Atlas grzybów trujących i niejadalnych. Tak odróżnisz prawdziwki od fałszywek. Kluczowe różnice pokazujemy na zdjęciach - 1.10.2023
Grzyb kozak może być mylony z goryczakiem żółciowym. Grzybiarze podkreślają, że nie jest to grzyb trujący, ale jest niejadalny przez intensywny gorzki smak. Mariusz Kapala/Gazeta Lubuska/archiwum PolskaPressW naszych lasach pojawiły się już grzyby. Te jadalne i te trujące na pierwszy rzut oka mogą wydawać się podobne. Jedna pomyłka może mieć śmiercionośne skutki. Idąc na grzybobranie, dobrze jest być w towarzystwie doświadczonych grzybiarzy lub mieć przy sobie atlas grzybów. Podpowiadamy, na co zwracać uwagę podczas zbierania grzybów w lesie. Sprawdź jak zbierać i rozróżnić treściGrzyboznawcy do pomocyAtlas grzybów jadalnych czy aplikacja mobilna?Objawy zatrucia grzybamiJak rozpoznać grzyby jadalne? Grzyboznawcy do pomocyGłówny Inspektorat Sanitarny podkreśla w informacji dla grzybiarzy, że pójście do lasu wymaga wiedzy i doświadczenia. GIS zachęca do korzystania z pomocy grzyboznawców i klasyfikatorów w przycisk, aby zobaczyć grzyby jadalne i dowiedzieć się, z jakimi grzybami trującymi są myloneOsoby ubiegające się o stanowisko grzyboznawcy i klasyfikatora grzybów mają:przejść kurs specjalistyczny zdać egzamin kwalifikujący. Klasyfikatorzy mają dyżury w stacjach sanitarno-epidemiologicznych i bezpłatnie pomogą zróżnicować zebrane wcześniej grzyby. Mapa grzybów w Polsce. Gdzie je zbierać i co z nich zrobić? Sprawdź mapę onlineJak przyrządzić boczniaki? Pyszne grzyby na rodzinny obiad. Zobacz przepisyAtlas grzybów jadalnych czy aplikacja mobilna?Idąc do lasu samemu, warto zaopatrzyć się w kieszonkowy atlas grzybów. Niektóre z nich dodają notatkę, z jakim grzybem trującym można przez przypadek pomylić kurki lub borowiki szlachetne. Z większą ostrożnością należy korzystać z aplikacji mobilnych służących do rozpoznawania gatunków grzybów po zdjęciu. Wystarczy, że w lesie będzie zbyt ciemno i mogą pojawić się błędy w klasyfikacji za pomocą zatrucia grzybamiWedług Głównego Inspektoratu Sanitarnego główną przyczyną zatruć grzybami jest ich niewłaściwa ocena i wzięcie za grzybów trujących za gatunki jadalne. Drugą przyczyną jest nieodpowiednie przygotowanie dań z gatunków jadalnych. Wszystkie grzyby leśne jadalne powinny być poddane obróbce objawy zatrucia grzybami to:ból głowy, ból brzucha, nudności, wymioty, gorączka, osłabienie organizmu. Eksperci GIS-u zauważyli, że objawy można pomylić z infekcją dróg pokarmowych lub niestrawnością. Jeśli po spożyciu grzybów zauważy się niepokojące objawy u siebie lub bliskiej osoby należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, zawieźć chorego do szpitala lub wezwać pogotowie ratunkowe. Pomocą doraźną, którą można zastosować u osoby zatrutej, jest spowodowanie wymiotów. Ponadto liczy się niepodawanie alkoholu ani mleka do popicia, gdyż te substancje ułatwiają rozprzestrzenianie się toksyn z grzybów. Rozpoczyna się sezon na kurki. Oto 5 powodów, dla których warto jeść te grzybyTradycyjne polowanie na trufle wpisane na listę UNESCO. Co jeszcze tam znajdziemy?Jak rozpoznać grzyby jadalne?Częstą poradą, która ma ułatwić rozpoznanie grzybów trujących od jadalnych, jest ich smak. Uważa się, że przekrojony grzyb może być posmakowany końcem języka. Jeśli grzyb jest gorzki, to nie powinno się go jeść. Ta metoda nie jest do końca przekonująca. Szczególnie że doprowadza do kontaktu z toksyczną grzyby, które znasz i jesteś ich pewien. Grzyby z blaszkami u spodu, co do zasady są trujące. Istnieją wyjątki od tej zasady w postaci kurek, czubajki kani i gąski zielonej. Grzyby jadalne u spodu są gąbczaste. Wśród nich popularne są borowiki szlachetne, maślaki i podgrzybki. Nie zbieraj grzybów ze spodem w różowym kolorze ani o czerwonych kapeluszach. Groźne dla zdrowia są też grzyby pierścieniem na łodydze. Wśród nich są znane już od przedszkola muchomory o czerwonych kapeluszach z białymi kropkami. Mamy nadzieję, że dzięki tym wskazówkom, nie będzie problemu z rozpoznaniem grzybów. A potrawy z grzybów będą nie tylko smaczne, ale też bezpieczne dla miłośników zbierania grzybów - Główny Inspektorat Sanitarny „Polowanie na grzyby. Od borowika do grzybowej” Zofia Leszczyńska – Niziołek, Wydawnictwo Buchmann, „Grzybownik” Justyn Kołek i Ewa Furtak, Wydawnictwo Pascal Dodaj firmę Autopromocja Zobacz inne tematy kulinarne ze Strony Kuchni:Jak zrobić racuchy z jabłkami? Najlepszy przepis na pyszne, drożdżowe racuchy Ceramika, szkło bąbelkowe i kryształy z PRL-u. Nawet 1700 złotych za sztukęMleko prosto od krowy i rosół z kury. Co się jadło na wakacjach u babci na wsi? Znaleźliśmy się wśród największych światowych potęg w rankingu najlepszych ciastMarka tefal w najlepszych cenachMateriały promocyjne partnera
Na wystawie są prezentowane atrapy grzybów jadalnych, niejadalnych i trujących, pogrupowane pod kątem ich podobieństwa zewnętrznego. Aby przybliżyć naturalną atmosferę lasu, prezentacja
File: Znajomość grzybów jadalnych i trujących wśród studentów kierunków medycznych, lekarzy i ich rodzin.pdf
5tLU. 87 86 170 356 181 114 76 409 408

10 grzybów jadalnych i trujących